- رعیت پناه (رَ عی یَ پَ)
که پناه رعیت باشد. که برای ملت و رعیت ملجاء و پناهگاه باشد:
رعیت پناها دلت شاد باد
به سعیت مسلمانی آباد باد.
سعدی.
خردمند شاها رعیت پناها
که مخصوص بادی به تأیید سرمد.
سعدی
رعیت پناها دلت شاد باد
به سعیت مسلمانی آباد باد.
سعدی.
خردمند شاها رعیت پناها
که مخصوص بادی به تأیید سرمد.
سعدی